Van 27 augustus tot 4 september deden er 31 mannen en vrouwen mee aan de KNRB roeitocht; in Polen over de Warta, in Duitsland over de Alte Oder en het Finow kanaal eindigend op de Werbellinsee. Het was een avontuurlijke tocht. De plannen waren door de vervuiling van de Oder flink aangepast. De organisatoren Marysia en onze Willem hadden al veel werk verzet en presteerden het om binnen twee weken een alternatief plan te presenteren. In plaats van de Oder roeiden we op de Warta en de Alte Oder. Er was onzekerheid over de plaatsen waar je te water kon gaan en weer van het water kon komen, maar alles pakte goed uit met wat hulp van Poolse vissers en de flexibiliteit van de groep deelnemers. De verwarring bij de Poolse hotels over het aantal kamers,het aantal overnachtingen en het aantal diners werd door Marysia en Willem soepel opgelost, zodat de deelnemers geheel ontzorgd werden en konden genieten van de omgeving.

De eerste roeidag werden we al flink op de proef gesteld door het water op te gaan op de snel stromende Warta vlak bij grote brugpijlers waar je beslist niet tegenaan moest varen. Dat lukte wonderwel en alle boten kwamen snel op gang. Niet zo makkelijk om met veel stroom ergens een plek te vinden waar je goed kon aanleggen om pauze te houden. Roeischoenen uit en uitstappen maar in de hoop dat je niet te diep wegzakt in de zandige bodem. De tweede dag flinke wind tegen en alle muizenissen woeien uit ons hoofd, zodat we bij aankomst vrolijk de boel opruimden en met de bus naar ons hotel in Frankfurt an der Oder vertrokken.

Een dagje Frankfurt an der Oder, waar veel restaurants zowel op maandag als dinsdag gesloten bleken te zijn. Geen nood, je loopt de fraai verlichte brug over de Oder over en je bent in Polen, waar het wat levendiger is. Een stadsgids leidde ons een paar uur rond en spijkerde onze kennis bij over het verdrag van Versailles, leidde ons rond in de indrukwekkende Marienkirche en vertelde ons over de schrijver Heinrich von Kleist en de componist Carl Philipp Emanuel Bach, de tweede zoon van Johann Sebastian Bach, die beiden in Frankfurt an der Oder geleefd en gewerkt hebben.

De Alte Oder bleek gelukkig goed bevaarbaar, net breed genoeg en erg rustig water omzoomd door rietkragen. Een erg leuke stop halverwege bij een gemaal, waar we met meerder ploegen konden aanleggen. De volgende twee overnachtingen waren weer in Polen. Deze keer in het klooster in Klastor Cedynia, een prachtige groene en rustgevende omgeving. Het vervolg van de tocht op het Finow kanaal was iets minder rustgevend doordat we wel 8 sluizen moesten passeren en iedere sluis kostte ons minstens een half uur. We konden niet meer aan wal pauzeren omdat de laatste sluis voor 17:00 uur bereikt moest zijn. Een zeer vriendelijke Duitse motorbootbestuurder maakte ons hierop attent. Dat werd flink doorvaren en het werd een latertje. We waren nog net op tijd in hotel Jägerheim aan de Liepnitzsee, ons laatste hotel, om een diner te kunnen bestellen.

Op de laatste roeidag vertrokken we vanuit de Marina Marienwerder. Het vervolg van het kanaal lag in een mooie lieflijke bosrijke omgeving, slechts twee sluizen en eindigend op het zeer schone water van de Werbelinsee. Het meer is 60 meter diep, 4 km lang en 1,5 km breed. Er stond inmiddels flinke wind en vanaf lagerwal roeiden we een eind tegen de wind over de golven naar een fijn strandje halverwege het meer. Heerlijk gezwommen, een broodje gegeten en weer voor de wind, dansend op de golven, terug naar onze laatste aanlegplaats. Boten gepoetst en opgeladen, afscheid van Willem Jan die met de botenwagen weer naar Polen vertrok voor de tweede groep roeiers en roeisters en op naar het hotel voor de voorbereidingen voor de bonte avond. Mooie speeches, kransen van hop voor Marysia en Willem, een gezamenlijk lied en veel gelach, kortom een vrolijk laatste samenzijn. Op zondag vroeg op en onze zeer behulpzame chauffeur Armin bracht ons weer veilig thuis.

De Galjoeners Willem, Ingrid, Rita en Birthe